Fransa'daki Segognole 3 mağarasında, tarih öncesi insanların taş zemini oyarak oluşturduğu üç boyutlu bir harita keşfedildi. Yerbilimcilere göre, yaklaşık 20 bin yıl önce yapılan bu harita, çevredeki vadinin minyatür bir modeli olabilirken keşfedilen en eski üç boyutlu harita olma özelliğini taşıyor. Mağara tabanında kanallar ve havzalarla düzenlenen su akış sistemi, yerel coğrafi özellikleri yansıtarak avlanma, eğitim veya ritüel amaçlı kullanılmış olabilir.
Bilim insanları Paris'in güneyindeki küçük bir mağarada, zeminde yaptıkları inceleme sonucunda avcı-toplayıcı bir bölgenin günümüze ulaşan en eski üç boyutlu haritasını keşfettiler. Yerbilimciler Medard Thiry ve Anthony Milnes'e göre, yaklaşık 20 bin yıl önce bu mağarada barınan tarih öncesi insanlar, taş zemini oyup düzleştirerek çevredeki vadinin minyatür bir modelini oluşturmuşlar.
Fransa'daki Yerbilimleri Merkezi'nden Thiry ve Avustralya'daki Adelaide Üniversitesi'nden Milnes'e göre bu, dışarıdaki manzaranın kesin bir coğrafi izi değil aslında, çevredeki vadinin kenarları, muhtemelen doğal eğimle birlikte hareket etmek için mağara tabanında ters çevrilmiş gibi görünüyor. Ancak özellikler açıkça bir kartografiyi çağrıştırıyor.
Yakın zamanda Arkeologlar Segognole 3'ün eğimli duvarında bir üçgenin her iki yanında kumtaşına oyulmuş iki oyma at buldular. Üçgeni oluşturmak için oyulmuş oluklar leğen kemiğine benzemektedir ve tam ortasından geçen bir kanala taşımaktadır. Tüm bu özelliklerin yanı sıra tekrarlanan şekil veya desenlerin olmaması, bunun yerel arazinin üç boyutlu bir haritası olduğunu düşündürüyor. Mağaranın üst galerisindeki teras çevredeki vadinin platosunu, ortasından geçen oluklar ise Ecole Nehri ve çeşitli kollarını temsil ediyor olabilir.
Havzalardan bazıları gölet olabilirken, bazı bölgelerde görülen yatay olukların vadileri veya olukları temsil ettiği tahmin ediliyor Thiry ve Milnes, “Tarih öncesi dönemlere ait oymaların yorumlanmasında her zaman ihtiyatlı olmak gerekir” diyor. Ancak eğer bu gerçekten yerel arazinin resimli bir haritasıysa, tarih öncesi insanların bunu avlanma, eğitim, hikaye anlatma ya da suyla ilgili ritüeller için kullanmış olabileceğini düşünüyorlar. Çalışma Oxford Journal of Archaeology dergisinde yayımlandı.